ଗୋସାଇଁ
ଗୋସାଇଁ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ଅନୁବାଦ[ସମ୍ପାଦନା]
ଦେଶଜ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ସଂସ୍କୃତ - ଗୋସ୍ୱାମୀ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ପ୍ରଭୁ; ସ୍ୱାମୀ — ୧. Lord; master.
- ୨. ମାଲିକ; ପଶୁର ବା ଦ୍ରବ୍ୟର ସ୍ୱାମୀ — ୨. Owner of a beast or article.
ଖଲିଆ ବୋଲେ ଖାଡ଼ିଆରେ ଦେଖ୍ ମୋର ଚାଲି ତୋର ମୋର ସାଙ୍ଗ ହେଲେ ଗୋସେଇଁ ଖାଇବା କାଲି—ଢଗ
- ୩ : ବ୍ରାହ୍ମଣ —୩. Brāhmaṇa.
ଗଙ୍ଗାଙ୍କ ତୀରେ ସମସ୍ତ ଗୋସାଇଁ କୃଷ୍ଣସିଂହ. ମହାଭାରତ. ବନ
- ୪ : ଗୋସ୍ୱାମୀ; ବୈରାଗୀ; ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ସଂପ୍ରଦାୟବିଶେଷ; ଦଶ— ନାମୀ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ —୪. A class of asceties or Sannyāsīs.
[ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ —ଏ ସଂପ୍ରଦାୟର ଦଶ ଭେଦ ଅଛି, ଏମାନଙ୍କୁ ଦଶନାମୀ ବୋଲାଯାଏ ଗିରି, ପୁରୀ, ଭାରତୀ, ସରସ୍ୱତୀ, ବନ, ତୀର୍ଥ ଆଦି ଏହି ସଂପ୍ରଦାୟର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ]
- ୫. ଚୈତନ୍ୟଦେବଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ଓ ବଂଶଧରଙ୍କ ଉପାଧି — ୫. Title of Ch&aline;i̱tanya's descendants and disciples.
- ୬. ଈଶ୍ୱର; ଦେବତା —୬. God; Deity.
- ୭. ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଗୁରୁ ଆଦିଙ୍କ ପରେ ମାନ୍ୟାର୍ଥ ପ୍ରଯୁକ୍ତ ଉପାଧି — ୭. A title of respect added after the name of a revered person.
(ଯଥା—ଗୁରୁ ଗୋସାଇଁ, ନନା ଗୋସାଇଁ, ବାପା ଗୋସାଇଁ)
ଦେଶଜ - ଅ. (ସମ୍ୱୋଧନ)[ସମ୍ପାଦନା]
(ବ୍ରାହ୍ମଣ, ବୈଷ୍ଣବ ଓ ରାଜାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମ୍ୱୋଧନରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ) ମହାଶୟ! — (Interjection used in addressing a Brāhmaṇa, an ascetic, a Raja) Sir!
ଧୌମ୍ୟଙ୍କୁ ବୋଇଲେ ଗୋସାଇଁ ତୁମ୍ଭେ ଥାଅ ଆସିଲେ ମୋ ଦଶା ଜାଣିବେ ପାଣ୍ଡୁ ପୁଅ କୃଷ୍ଣସିଂହ. ମହାଭାରତ. ବନ