ଖୂମାଣୀ

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

ଖୂମାଣୀ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Khumāntod;ī

ଗ୍ରା. ବିଣ. ସ୍ତ୍ରୀ —

୧: ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ ସାମାନ୍ୟ କଥାରେ ରୂଷି କରି ଗାରୁ ଗାରୁ ହୁଏ —୧. (woman) of a grumbling nature.

୨: ପୂଂ. —ଖୁମାଣି (ଦେଖ) ୨. Khumāṇi (See)