ବୁକ୍କ
ବୁକ୍କ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ଅନୁବାଦ[ସମ୍ପାଦନା]
ଦେଶଜ - ବି—(ଚୁମ୍ୱନ ବେଳେ ଉତ୍ପନ୍ନ ଧ୍ୱନିର କାଳ୍ପନିକ ଅନୁକରଣ ଜନିତ ଶଦ୍ଦ; ଧ୍ୱନ୍ୟନୁକରଣ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ବୋକ; ଚୁମ୍ୱନ —Kissing; kiss.
(ଉ—ଆଉଂସିଲା କୁକୁର ମୁହଁରେ ବୁକ ଢ଼ଗ)
- ୨. (ସଂସ୍କୃତ - ବକ୍ଷଃ; ବୁକ୍କମ)ଛାତି; ହୃଦୟ; ବକ୍ଷସ୍ଥଳ —Breast.
- ୩. ସାହସ —୩. Courage.
- ୪. ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ତନ —୪. Female breast.
ବୁକ୍କ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ଅନୁବାଦ[ସମ୍ପାଦନା]
ଦେଶଜ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ସଂସ୍କୃତ - ବକ୍ଷଃ, ବୁକ୍କ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ହୃଦୟର ବର୍ହିଭାଗ; ଛାତି ବକ୍ଷଃସ୍ଥଳ —୧. Breast.
(ଉ—ବୁକୁର ଶାଢ଼ୀତ ରଖିତ ଦେଉନାହି, ମୁଁ କରତଳେ ଆଛାଦିତି କେତେ କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତା)
- ୨. ହୃଦୟ; ହୃଦୟାଭ୍ୟନ୍ତର; ଅଅନ୍ତକରଣ —୩. Heart;chest.
(ଉ—ତୋର ଏ କଥାକୁ ବୁକୁ କି ଗଲା ପୋଡ଼ି କୃଷ୍ଣସିଂହ. ମହାଭାରତ. ସଭା)
- ୩. ଦମ୍ଭ; ଧୈର୍ଯ୍ୟ —୩. Patience.
- ୪. ସାହସ —୪. Courage; pluck.
ବୁକ୍କ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
(ବୁକ୍କନ୍,ବୁକ୍କା, ବୁକ୍କୀ—ଅନ୍ୟରୂପ)
ସଂସ୍କୃତ - ବି—(ବୁକ୍କ ଧାତୁ=ଶଦ୍ଦ କରିବା+କର୍ତ୍ତୃ. ଅ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ଛାତି; ବକ୍ଷଃସ୍ଥଳ —୧. Breast; chest; bosom.
- ୨. ଅନ୍ତଃକରଣ; ହୃତପିଣ୍ଡ —୨. The heart; the cardiac region.
- ୩. ଛାଗ —୩. Goat.
- ୪. ଭକ୍ତ; ଲହୁ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) —୪. Blood.
- ୫. କଲିଜା; ଅଗ୍ରମାଂସ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) —୫. Liver
- ୬. ସମୟ —୬. Time (Apte).
- ୭. ମୁହଁରେ ଫୁଙ୍କାଯାଇ ବଜାଯାଉଥିବା ପ୍ରାଚୀନ କାଳର ବାଦ୍ୟବିଶେଷ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) —୭. A kind of flute or pipe used in ancient times.