ଖଞ୍ଜାହାଡ଼

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

ଖଞ୍ଜାହାଡ଼ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Khan̄jāhāṟḍ̠a

ଦେ. ବି —

ମେରୁଦଣ୍ଡ; ମେରୁହାଡ଼ — Backbone.

[ଦ୍ର—ଏହା ଅନେକଗୁଡ଼ିଏ ହାଡ଼ର ସମଷ୍ଟି]

ସେ ଘାତରେ ମୋହର ପିଠି ଖଞ୍ଜାହାଡ଼, ଭାଳିଗଲା ପରି ଶୁଭିଲା ମଡ଼ ମଡ଼ କୃଷ୍ଣସିଂହ. ମହାଭାରତ. ବିରାଟ