ଖଞ୍ଜିଆ

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

ଖଞ୍ଜିଆ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Khan̄jiā
(ଖଞ୍ଜେଇ—ସ୍ତ୍ରୀ)

ଦେ. ବିଣ. ପୁଂ —

୧: ତାକତରକିଆ; ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଖଞ୍ଜ ଉଣ୍ଡି କାମ କରେ —୧. One who knows to successfully watch proper opportunities.

୨: କୌଶଳୀ; ଯେ କୌଶଳରେ କାର୍ଯ୍ୟ ହାସଲ କରେ — ୨. Artful; tactful.