କୁଆଁ

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

କୁଆଁ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Kuāñ
গজা किल्ला

ଦେ. ବି. (ସଂ. କୋମଳାଙ୍କୂର) —

କଢ଼ା; ଗଛଆଦିରୁ ବାହାରିବା ନୁଆ କୋମଳ ଶାଖା —New branch shooting out of a tree; sprout.

ପ୍ରାଦେ. (ସମ୍ବଲପୁର) ବି. (ସଂ. କୂପ; ତୁଳ; ହି. କୁଆଁ; ବ. କୁଆ) —

କୂଅ —Well.

ପ୍ରାଦେ. (ମେଦିନୀପୁର) ବି —

ମାଟିନନ୍ଦ ଲାଗିଥିବା କୁଅ — Earthen ring-well.

ଦେ. ଅ —

କୁଆଁକୁଆଁ (ଦେଖ) Kuāñkuāñ (See)