କୁଣ୍ଠ

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

କୁଣ୍ଠ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Kuṇṭha
(କୁଣ୍ଠା—ସ୍ତ୍ରୀ)

ସଂ. ବିଣ. ପୁଂ.—(କୁଣ୍ଠ ଧାତୁ=ଆଳସ୍ୟ କରିବା+କର୍ତ୍ତୃ. ଅ) —

୧: ଜଡ଼; ନିଶ୍ଚେଷ୍ଟ — ୧. Dull; inert.

୨: ଅଳସ —୨. Idle; lazy; indolent.

୩: ପଶ୍ଚାତ୍ ପଦ; ସଙ୍କୋଚଯୁକ୍ତ —୩. Hesitating.

୪: ପ୍ରତିବନ୍ଧ —୪. Impeded. prevented from action.

୫: ଅକ୍ଷମ; ଅସମର୍ଥ — ୫. Unable; incomlpetent; impotent.

୬: ଥନ୍ତରା; ଦନ୍ଥରା —୬. Blunt; dulled.

୭: କାତର —୭. Enervated.

୮: ନିର୍ବୋଧ —୮. Foolish.

୯: ମୂର୍ଖ —୯. Stupid.

୧: ଦୁର୍ବଳ —୧୦. Weak; debilitated.

୧୧: ଅକର୍ମଣ୍ୟ; ନିଷ୍କର୍ମା —୧୧. Worthless; useless.

୧୨: ଆବଦ୍ଧ —୧୨. Bound down; confined.

୧୩: କୃପଣ —୧୩. Miserly; niggardly.