ଖେଞ୍ଚ୍ଖାଞ୍ଚ୍

ଶବ୍ଦାର୍ଥ:

ଖେଞ୍ଚ୍ଖାଞ୍ଚ୍ —
ଉଚ୍ଚାରଣ: Khen̄chkhān̄ch
কষাকষ खीँ चखीँच

ଦେ. ବି —

୧: ଅନଟନ, ଅଭାବ — ୧. Insufficiency; want.

୨: ଧଣାଓଟରା — ୨. Mutual pulling and dragging.

ଦେ. ବିଣ —

ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ —Wanting, deficient; pennyless.