ଛଇ

ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]

ଛଇ

୧. ଢଙ୍ଗଢାଙ୍ଗ; ଚାଲିଚଳଣ; ବ୍ୟବହାର ଆଚରଣ —୧. Conduct; gait; manners.

୨. ଛଟକ —୨. Sportiveness.

୩. ବିଳାସ; ଭଙ୍ଗୀ — ୩. Gesture; deportment.

୪. ରସିକତା —୪. Gallantry.

୫. ଥଟ୍ଟା —୫. Jest; frolic.

୬. ବାଲିଙ୍ଗି; ଚାତର; ଗର୍ବ — ୬. Braffing. arrogance; foppery.

୭. ଚତୁରତା —୭. Cleverness; cunning

୮. ଲୋକ ଦେଖିବାପାଇଁ କରାଯିବା ଆଡ଼ମ୍ୱର — ୮. Ado; ostentation; gaudiness.

୯. ବୃଥାଗର୍ବ —୯. Vainglory.

୧. ଚେହେରା —୧୦. Appearaqnce.

୧୧. ମନୋହର ରୀତି ବା ଢଙ୍ଗ — ୧୧. Graceful or charmining manner.

୧୨. (ତୁଳ. ଆରବୀ - ସବୀଃ=ସୁନ୍ଦର; ସଂସ୍କୃତ - ଶୋଭା)—ଶୋଭା; ରୂପଶ୍ରୀ; ସୋନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ —୧୨. Grace; beauty.

୧୩. (ସଂସ୍କୃତ - ଛଦି)—ନୌକା ବା ଗାଡ଼ିର ଛାତ — ୧୩. Thatched covering or roof of a boat or cart.

୧୪. (ସଂସ୍କୃତ - ସଜ୍ଜିତ)—ସୁସଜ୍ଜିତ ଶ୍ରେଣୀବଦ୍ଧ ଘନସନ୍ନି ବିଷ୍ଟ ରାଶି —୧୪. Will arranged heap; well-set stack.

(ଯଥା-ଇଟା ବା ଛଣତକ ଛଇମାରି ରଖିଦିଅ)

୧୫. ବାକ୍ୟରେ ରସିକତା, ରସବାକ୍ୟ — ୧୫. Wit and homour; witty speech.

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ; ବିସ୍ତୃତ — Spread on all sides; diffused.