ଜ୍ଞ

ଜ୍ଞ

ଓଡ଼ିଆ

(ଜ୍ଞା—ସ୍ତ୍ରୀ)

୧. ଜ୍ଞାନୀ — ୧. Having extensive knowledge; wise.

୨. ମନୀଷୀ; ପଣ୍ଡିତ —୨. Learned.

[ଏହି ଶବ୍ଦର ପ୍ରାୟ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପ୍ରୟୋଗ ନାହିଁ; ଉପସର୍ଗ ବା ଉପପଦ ପେର ଏହାର ପ୍ରୟୋଗ ହୁଏ; ଯଥା—ବିଜ୍ଞ, ସୁଜ୍ଞ, ନୀତିଜ୍ଞ, ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଇତ୍ୟାଦି]

୩. ଦେଶକାଳଜ୍ଞ — ୩. Conversant with the country and time.

୪. ଅଭିଜ୍ଞ; ଅନୁଭବୀ —୪. Experienced.

୧. ଜ୍ଞାନୀ ବ୍ୟକ୍ତି; ପଣିତ — ୧. Philosopher; wise man.

୨. ବ୍ରହ୍ମା —୨. Brahmā

୩. ଚନ୍ଦ୍ର —୩. The moon.

୪. ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ —୪. The planet mars.

୫. ବୁଧ ଗ୍ରହ —୫. The planet Mercury.