ଡାକୁଆ
ଡାକୁଆ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ଡାକେଈ, ଡାକୋୡସ୍ତ୍ରୀ
ଦେଶଜ - ବିଶେଷ୍ୟ - ପୁଲିଙ୍ଗ -[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. (ଡାକ ଦେବା ଲୋକ) ଦଣ୍ଡୁଆସୀ ବା ଚଉକିଆ —୧. Watchman.
- ୨. ଯେ ଚିତ୍କାର କରେ — ୨. A shouter.
- ୩. ଯେ ଡାକିବାକୁ ଯାଏ; ଆହ୍ୱାନବାହକ ବ୍ୟକ୍ତି — ୩. A caller; a messenger.
କାଲି ଯିବା ବୋଲିଟି ଟମକ ବଜାଇ ଡାକୁଆକୁ ବୋଇଲେ ହେ ଦେଇଯାଉ କହି—କୃଷ୍ଣସିଂହ. ମହାଭାରତ ଉଦ୍ଗୋଗ
ଦେଶଜ - ବିଶେଷଣ -[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ବିଖ୍ୟାତ —୧. Famous.
୨ : ଚିତ୍କାରକାରୀ —୨. Shouting.