ପିନ୍ଧା

ପିନ୍ଧା

ଓଡ଼ିଆ

ପିନ୍ଧା

ପିଁଧା, ପିଂଧାଅନ୍ୟରୂପ

୧. (ବସ୍ତ୍ର ଅଳଙ୍କାର ଆଦି) ପରିଧାନ କରିବା କର୍ମ — ୧. Wearing; dressing.

୨. ପୋଷାକ; ପରିଧେୟ ବସ୍ତ୍ର; ପହରଣ — ୨. Cloth; dress.

ମୁଖବାସକୁ ଦେଲେ ଗୁଆ, ଦିବ୍ୟ ପତନୀ ପିନ୍ଧା ନୂଆ ଭୂପତି. ପ୍ରେମପଞ୍ଚାମୃତ

ପିନ୍ଧା

୩. ଅଣ୍ଟାରୁ ତଳକୁ ଯେଇଁ ଲୁଗା ପିନ୍ଧା ଯାଏ; ଅଧୋବାସ; ଧୋତି — ୩. Cloth worn round the waist ; lower garment; loin cloth.

୪. ପିନ୍ଧାଯିବା ଲୁଗାର ଆଗ ପାଖ ଫେର — ୪. The plaited portion of the dhoti laid over the front of the waist-band. (Hollows)

ପିନ୍ଧା

ପରିହତ; ପରିଧାନ କରାଯାଇଥିବା — Worn.