ବାଟ
ବାଟ
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ବଟ ଧାତୁ=ବେଷ୍ଟନ କରିବା+ କର୍ମ. ଅ; ତୁଳ. ପ୍ରା. ବଟ୍ଟ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ବେଷ୍ଟିତ ସ୍ଥାନ — ୧. A fenced place; enclosure.
- ୨. ମାର୍ଗ; ରାସ୍ତା; ପଥ — ୨. Road; way; path.
ଜଗିଲେ ତାଙ୍କ ଯିବା ବାଟକୁ ତ୍ୱଗ ହୋଇ—କୃଷ୍ଣସିଂହ, ମହାଭାରତ ବନ
- ୩. ମଣ୍ଡପ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) — ୩. An open shade.
- ୪. ବାସ୍ତୁ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) —୪. Homestead.
- ୫. କୋଡ଼ଗାତ —୫. Groin (Apte).
- ୬. ଶସ୍ୟବିଶେଷ — ୬. A sort of grain (Apte).
ଅନୁବାଦ[ସମ୍ପାଦନା]
ଦେଶଜ - ବିଶେଷ୍ୟ -[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. (ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ) ଉପାୟ; ପନ୍ଥା — ୧. (figurative) Way; means.
ସୋମବ ବୋଇଲେ ସେ ବାଟ କହ ଭଲେ କରିବି ମୁହିଁ ତାହା ଅକର୍ତ୍ତବିୟ ହେଲେ କୃଷ୍ଣସିଂହ, ମହାଭାରତ, ବନ
- ୨. ପ୍ରବେଶର ବା ବହିର୍ଗମନର ଦ୍ୱାର —୨. Entrance or exit.
- ୩. ଦୂରତ୍ୱ —୩. Distance.
- ୪. ଯାତ୍ରୀ ସଂଗ୍ରହ ନିମନ୍ତେ ପୁରୀ ପଣ୍ଡାଙ୍କର ଯିବା ଦୂରବିଦେଶ — ୪. Distant countries visited by pilgrim-hunters of Puri.
- ୫. ସ୍ଥାନ —୫. Place.
ବିଷ୍ଣୁ ମିଳିଲେ ଯଜ୍ଞ ବାଟେ ଜଳି ନୃପତିର ନିକଟେ ଜଗନ୍ନାଥ, ଭାଗବତ