ଭାଞ୍ଜିବା
ଭାଞ୍ଜିବା
ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]
ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]
ଅନୁବାଦ[ସମ୍ପାଦନା]
ଭାଞ୍ଜିବା
ଦେଶଜ - କ୍ରି. (ସଂସ୍କୃତ - ଭନଜ ଧାତୁ)—(ସକର୍ମକ)[ସମ୍ପାଦନା]
- ୧. ଭାଙ୍ଗିବା — ୧. To break into pieces.
(ଉ—ବୃକ୍ଷ ସ୍ଥାପିବା ସିନା କର୍ମ, ଭାଞ୍ଜିବା ଅତିହିଁ ଅଧର୍ମ ଭୂପତି. ପ୍ରେମପଞ୍ଚାମୃତ)
- ୨. ଲୁଗା ଆଦି ପ୍ରସ୍ତ ପ୍ରସ୍ତ କରି ଭାଙ୍ଗିବା —୨. To fold (cloth etc).
- ୩. (ଅକର୍ମକ) ପଳାଇବା —୩. To flee away.
(ଉ—ଶୁକ୍ରର ତେଜ ଯଜ୍ଞ ବଳେ, ଭୟେ ଭାଞ୍ଜିଲେ ଦିଗ— ପାଳେ ଜଗନ୍ନାଥ. ଭାଗବତ)