ଶକୁନଜ୍ଞା

ଶକୁନଜ୍ଞା

ଓଡ଼ିଆ

ଉଚ୍ଚାରଣ

• ରୋ.ଟ୍ରା. — Ṡakunajṇā
• ଆଇ.ପି.ଏ. — ʃˌʌkunˈʌɡɡa

ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷ୍ୟ - ସ୍ତ୍ରୀ (ଶକୁନଜ୍ଞ+ସ୍ତ୍ରୀ.ଆ)

୧. ଶକୁନ ପତ୍ନୀ; ମାଈ ଶାଗୁଣା; ଫାଲଶାଗୁଣା —୧. A she-vul ture.

୨. ଝିଲ୍ଲୀ; ଝିଟିପିଟି; ହାଡ଼ିଆଣୀ —୨. The common house lizard.

ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷଣ - ସ୍ତ୍ରୀ

ଶକୁନଜ୍ଞର ସ୍ତ୍ରୀଲିଙ୍ଗ —Feminine of Ṡakunajn̄a.

---