ନିଗ୍ରହ

ଉଇକିଅଭିଧାନ‌ରୁ

ବିଶେଷ୍ୟ (ସଂସ୍କୃତ)[ସମ୍ପାଦନା]

  • ଅନନୁଗ୍ରହ
  • ବନ୍ଧନ
  • ଭତ୍ସନା
  • ସୀମା
  • ପ୍ରହାର
  • ଚିକିତ୍ସା
  • ନିରାକରଣ
  • ଶାସନ
  • ଯୁଲମ; ପୀଡ଼ନ; ଅତ୍ୟାଚାର
  • ତାଡ଼ନା; ଦମନ
  • ବଳାତ୍କାର; ଜବରଦସ୍ତି
  • ଦଣ୍ତ
  • ଯାତନା; କ୍ଳେଶ
  • ନିନ୍ଦା; ଅବକ୍ରୋଶ
  • ଅସନ୍ତୋଷ
  • ଘୃଣା
  • ଅଟକ; ରୋକ
  • ଅବରୋଧ; କଏଦ କରିବା
  • ଅଖଞ୍ଜିଆ ଅବସ୍ଥା, ବିଡ଼ମ୍ବନା
  • ନିରୁତ୍ସାହ; ନୈରାଶ
  • ଅସଙ୍ଗତି; ଅନୌଚିତ୍ୟ
  • ବାନ୍ଧୁଣୀ
  • ନିରୋଧ; ସଂଯମ
  • ଅନ୍ୟାୟ
  • ନିବାରଣ
  • ବିଷ୍ଣୁ
  • ଶିବ
  • ପରାଜୟ
  • ବିନାଶ
  • ବେଣ୍ଟ; ହତସା
  • ଯୁକ୍ତିରେ ଦୋଷ
  • ଧରିବା; ଗିରଫ କରିବାନିଗ୍ରହ

ଓଡ଼ିଆ[ସମ୍ପାଦନା]

ଉଚ୍ଚାରଣ[ସମ୍ପାଦନା]

(ଅନୁଗ୍ରହ—ବିପରୀତ)

ନିଗୃହୀତ, ନିଗ୍ରହୀତବ୍ୟ, ନିଗ୍ରହ୍ୟିବିଣ

ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ନି+ଗ୍ରହ୍ ଧାତୁ+ଭାବ. ଅ)[ସମ୍ପାଦନା]

୧. ଅନନୁଗ୍ରହ; ବେ—ଅନୁଗ୍ରହ —୧. Disfavour.
୨. ବନ୍ଧନ —୨. Binding.
୩. ଭର୍ତ୍ସନା —୩. Censure; abuse; reprimand.
୪. ସୀମା —୪. Limit.
୫. ପ୍ରହାର —୫. A blow.
୬. ଚିକିତ୍ସା —୬. Medical treatment; physicking.
୭. ନିରାକରଣ —୭. Expulsion.
୮. ଶାସନ — ୮. Enforcing discipline; controlling.
୯. ଯୁଲମ; ପୀଡ଼ନ; ଅତ୍ୟାଚାର — ୯. Oppression; repression.
୧. ତାଡ଼ନା; ଦମନ —୧୦. Persecution.
୧୧. ବଳାତ୍କାର; ଜବରଦସ୍ତି —୧୧. Ceercion.
୧୨. ଦଣ୍ଡ —୧୨. Punishment; chastisement.
୧୩. ଯାତନା; କ୍ଳେଶ — ୧୩. Severe or harsh treatment; harassment.
୧୪. ନିନ୍ଦା; ଅବକ୍ତ୍ରୋଶ —୧୪. Blaming.
୧୫. ଅସନ୍ତୋଷ —୧୫. Discontent.
୧୬. ଘୃଣା —୧୬. Hatred; aversion; dislike.
୧୭. ଅଟକ; ରୋକ — ୧୭. Restraint; obstruction.
୧୮. ଅବରୋଧ; କଏଦ କରିବା — ୧୮. Confinement; imprisonment.
୧୯. ଅଖଞ୍ଜିଆ ଅବସ୍ଥା, ବିଡ଼ମ୍ୱନା —୧୯. The state of being driven to a corner; a fix; critical position; crisis.
୨. ନିରୁତ୍ସାହ; ନୈରାଶ୍ୟ —୨୦. Discouragement.
୨୧. ଅସଙ୍ଗତି; ଅନୌଚିତ୍ୟ —୨୧. Impropriety.
୨୨. ବାନ୍ଧୁଣୀ —୨୨. Tie; bond.
୨୩. ନିରୋଧ; ସଂଯମ —୨୩. Restraint.
୨୪. ଅନ୍ୟାୟ —୨୪. Injustice; unrighteousness.
୨୫. ନିବାରଣ —୨୫. Prevention.
୨୬. ବିଷ୍ଣୁ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ) —୨୬. A name of Bishṇu.
୨୭. ଶିବ (ହିନ୍ଦୀ - ଶ.) —୨୭. A name of Ṡiba.
୨୮. ପରାଜୟ — ୨୮. Subjugation; defeat (M.W.)
୨୯. ବିନାଶ — ୨୯. Destruction; overthrow (M.W.)
୩. (+କରଣ. ଅ; ଯାହାଦ୍ୱାରା କୌଣସି ବସ୍ତୁକୁ ଧରା ଯାଏ)—ବେଣ୍ଟ; ହତସା — ୩୦. Handle (M.W.).
୩୧. (ନ୍ୟାୟ) ଯୁକ୍ତିରେ ଦୋଷ —୩୧. (Logic) A weak point in argument; a fault in syllogism (M.W.)
୩୨. ଧରିବା; ଗିରଫ କରିବା — ୩୨. Capturing; seizing; arresting.