ସମ୍ପ୍ରଯୋଗ

ସମ୍ପ୍ରଯୋଗ

[ସଂପ୍ରଯୋଗ ଇତ୍ଯାଦି—ଅନ୍ଯରୂପ]

ସମ୍ପ୍ରୟୁକ୍ତ, ସମ୍ପ୍ରୟୋଜିତ (ଣିଚ୍), ସମ୍ପ୍ରୟୋଜକ, ସମ୍ପ୍ରଯୋଗୀବିଣ

ସଂସ୍କୃତ (ବିଶେଷ୍ୟ) (ସମ୍+ପ୍ର+ଯଜ୍ ଧାତୁ=ଯୋଗ କରିବା +ଭାବ. ଅ)

• ବିନିଯୋଗ; ପ୍ରଯୋଗ

• ଧନାଦର ବୃଦ୍ଧି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଯୋଗ; ଧନ ପ୍ରଯୋଗ; ଲାଭପାଇଁ ବା ସୁଧପାଇଁ ଟଙ୍କା ଖଟାଇବା

• ମାରଣ, ବଶୀକରଣ; ଉଚ୍ଚାଟନ ଆଦି ତାନ୍ତ୍ରିକ କ୍ରିୟା

• ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲ; କୁହୁକ

• ସାପେକ୍ଷତା

• ସମ୍ବନ୍ଧ

• ସଂଯୋଗ

• ୟୌନ ସଙ୍ଗମ; ସଂପର୍କ; ରମଣ; ମୌଥୁନ

• ଲମ୍ପଟ୍ଯ

• ସଂୟୋଗ; ମିଳତ

• ଧାରା

• ତାନ୍ତ୍ରିକ ଅଭିଚାର (ୟଥା—ମାରଣ, ବଶୀକରଣ, ଉଚ୍ଚାଟନ)ର ପ୍ରଯୋଗ (ବିଶ୍ବକୋଷ)

• ଦୁଇ ପଦାର୍ଥକୁ ଯୋଡ଼ିବା ପଦାର୍ଥ ବା ମୁଦିଆ